“เสมา 3 “ ได้ใจครูดอย เพราะเราไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง ทุกข์ก็เห็นหน้า สุขก็เห็นหน้า

ดร.กนกวรรณ วิลาวัลย์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ดูแลและแสดงความห่วงใยครูผู้เสียสละ บนพื้นที่สูง
ดร.กนกวรรณ วิลาวัลย์ รมช. ศธ. เปิดเผยว่า “ ตนเคยได้พบและพูดคุยกับครูนิวัฒน์ เงินงามมีสุข เรื่องการส่งเสริมประชาชนและนักศึกษาบนดอยในพื้นที่อำเภอท่าสองยาง ปลูกกาแฟมอโก้คี ซึ่งเป็นพืชร่วมกับป่าโดยไม่ปลูกพืชเชิงเดี่ยวและมีผลิตภัณฑ์ ในโครงการสร้างป่า สร้างรายได้ จนทำให้กลุ่มผู้เข้าร่วมโครงการมีรายได้เพิ่มขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม เมื่อคราวลงพื้นที่ตรวจราชการที่จังหวัดตากเมื่อกลางเดือนธันวาคม รู้สึกชื่นชมเพราะนอกจากจะเป็นครูนิเทศก์ที่มีความอุตสาหะ ขยันหมั่นเพียร มีผลงานเชิงประจักษ์หลายด้าน แล้ว ครูนิวัฒน์ยังเป็นคนขยันและมุ่งมั่นเข้าไปจัดการศึกษาในพื้นที่สูงและห่างไกลหลายแห่ง และตนเคยพบปะพูดคุยถึงการทำงานของครูบนพื้นที่สูงที่มีความลำบาก เมื่อได้รับทราบว่า ครูประสบอุบัติเหตุประสานงากับรถยนต์เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม ที่ผ่านมา โดยมีอาการกระเพาะปัสสาวะแตก กระดูกเชิงกรานหัก กระดูกขาหัก และต้องรอเข้ารับการผ่าตัดถึง 2 ครั้ง จึงมีความห่วงใย ได้ประสานงานกับทางโรงพยาบาลให้ช่วยดูแลอย่างดีที่สุด และสอบถามอาการมาโดยตลอด นอกจากนี้ได้มอบหมายให้นางสุกัลยา โชคบำรุง เป็นผู้แทนไปมอบกระเช้าเยี่ยมอาการบาดเจ็บครูนิวัฒน์ ซึ่งขณะนี้อาการพ้นวิกฤติแล้ว และยังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแม่ระมาด จังหวัดตาก แต่จะต้องใช้เวลารักษาตัวประมาณ 1 เดือน ทั้งนี้ตนได้ประสานให้ต้นสังกัดดูแลเรื่องสวัสดิการ การลางานเพื่อรักษาตัวให้แก่คุณครูนิวัฒน์ และภรรยาที่ต้องเฝ้าดูแล ซึ่งภรรยาก็เป็นครูศูนย์การเรียนชุมชน”แม่ฟ้าหลวง” บนดอยในสังกัดของ กศน.อำเภอท่าสองยางเช่นเดียวกัน

นอกจากนี้ตนได้มอบให้คณะทำงานประสานงานกับโรงพยาบาลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข ดูแลเป็นอย่างดีและด้วยความใกล้ชิด ในฐานะที่เป็นคุณครูผู้เสียสละ เป็นคนดีและดูแลนักเรียน นักศึกษาด้วยความทุ่มเท อุตสาหะ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา และขอเป็นกำลังใจให้คุณครูหายและแข็งแรงโดยเร็ว กลับมาเป็นกำลังพัฒนาการศึกษาช่วยกัน ทุกข์ก็เห็นหน้า สุขก็เห็นหน้า ตนจะดูแลเป็นขวัญกำลังใจกันเพราะเราเสมือนคนในครอบครัวเดียวกัน าครอบครัวของคนเสมา “ รมช.ศธ.กล่าว

โดย ครูนิวัฒน์ เงินงามมีสุข กล่าวว่า “ตนและครอบครัวมีความปลาบปลื้มและซาบซึ้งในความห่วงใยจาก ดร.กนกวรรณ เป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าตนและภรรยาที่เป็นแค่ครูดอยเล็กๆ ทำงานอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกล เพียงได้มีโอกาสรายงานการจัดการศึกษากับท่านเพียงครั้งเดียว ท่านก็ยังจำได้ นึกไม่ถึงว่าท่านเป็นถึงรัฐมนตรี ท่านจะห่วงใย ดูแลครูดอยอย่างพวกเรา ผมขอกราบขอบพระคุณท่านรัฐมนตรีกนกวรรณ เป็นอย่างสูงที่เมตตาและดูแล ผมขอสัญญาว่าผมจะตั้งมั่น ตั้งใจทำงานด้วยความขยันหมั่นเพียร นำความรู้และการศึกษาไปสู่เด็กและประชาชนให้เกิดประสิทธิภาพที่สุด ให้สมกับความเมตตาจากท่าน”

ครูนิวัฒน์ เป็นครูนิเทศก์ที่มีความอุตสาหะ ขยันหมั่นเพียร มีผลงานเชิงประจักษ์ในการลุยและมุ่งมั่นเข้าไปจัดการศึกษาในพื้นที่สูงและห่างไกลหลายแห่ง เช่น การบุกเบิกนำความรู้สู่กลุ่มชาติพันธุ์ จนสามารถเปิดเป็น ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขา”แม่ฟ้าหลวง”(ศศช.) บ้านเซหนะเดอลู่ ศศช.บ้านโจะเก้ปู่ ศศช.ทีหลึคีและห้องเรียนสาขาบ้านมอโก้ใหม่ เพื่อให้เด็กด้อยโอกาสได้รับการศึกษาอย่างทั่วถึง และเป็นกำลังหลักในการจัดอบรมให้ความรู้ด้านยาเสพติดเนื่องจากในพื้นที่มียาเสพติดโดยเฉพาะฝิ่นทำให้มีประชาชนบางส่วนเลิกฝิ่นได้ นอกจากนี้ยังเป็นผู้ประสานงานสร้างป่าสร้างรายได้ ส่งเสริมให้ประชาชนในพื้นที่อำเภอท่าสองยางปลูกพืชร่วมกับป่าโดยไม่ปลูกพืชเชิงเดี่ยวและมีผลิตภัณฑ์โครงการสร้างป่า คือ กาแฟมอโก้คีซึ่งทำให้กลุ่มผู้เข้าร่วมโครงการมีรายได้เพิ่มขึ้น ริเริ่มดำเนินการทำการบวชป่าเพื่อเป็นการสร้างจิตวิทยาในการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้และเพื่อให้ชาวบ้านไม่กล้าไปตัดต้นไม้ เป็นผู้นำชาวบ้านในการจัดทำโครงการสร้างฝายชะลอน้ำโดยส่งเสริมให้มีการก่อสร้างฝายชะลอน้ำทั้ง 5 หมู่บ้านในเขตรับผิดชอบเพื่อเป็นการชะลอการไหลของน้ำและเป็นการรักษาระบบนิเวศในบริเวณนั้นๆให้มีความชุ่มชื้นโดยหมู่บ้านที่แก้ไขปัญหาน้ำไม่พอใช้โดยการสร้างฝายชะลอน้ำ คือ บ้านเซหนะเดอลู่ นำร่องและขับเคลื่อนโครงการฟังพูดภาษาไทยโดยใช้สื่อมัลติมีเดียโดยการฉายหนังคาราโอเกะหอกระจายข่าวและสนทนา ที่สำคัญ คือ ได้เป็นผู้ถวายรายงานรับเสด็จ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ณ ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขา “แม่ฟ้าหลวง” (ศศช.) ทั้ง 3 แห่ง ได้แก่ ศศช.บ้านมอโก้คี ศศช.ขะเนจื้อคี ศศช.บ้านทีกอโกล และถวายรายงานโครงการสร้างป่าสร้างรายได้ทุกปี นอกจากนี้ ภรรยา คือ นางรัชนก เงินงามมีสุข หรือครูปู และเคยเป็นข่าวโด่งดังเมื่อปี 2559 ด้วยการแบกเด็กนักเรียนที่ป่วยหนัก ขี่คอ แบกจากบนดอยลงมาเพื่อรักษา ณ โรงพยาบาลท่าสองยาง เพราะป่วยหนักจนอาการปลอดภัย และได้รับยกย่องเป็นคนดีศรีเมืองตาก
นับว่าเป็นครอบครัวครูดอย ครูดีสำหรับนักศึกษา และประชาชน ของ กศน.ที่มีความเสียสละอย่างแท้จริง